Taniec pszczół i inne opowiadania o czasach wojny. Antologia.

Wydawnictwo Książnica
Stron: 368

Data wydania: 16.09.2020 r.

Kilku świetnych pisarzy, którzy tematu II wojny światowej nie omijali w swoich powieściach, połączyło siły, a owocem jest nie tylko piękna z zewnątrz, ale i wartościowa w środku antologia „Taniec pszczół”.

Bohaterka jednego z opowiadań mówi o pszczołach. Pszczoły tańczą, by przeżyć i ocalić cały rój. Wsłuchajmy się we wskazówki, jakich udzielają nam zwykli ludzie na kartach tej książki. Bezimienna Żydówka z getta w Otwocku rozumiejąca, że jej życie niewarte jest życia. Layka gotowa spędzić kilka dni w zimnym jeziorze, byle uchronić córkę przed śmiercią. Niemka sprzeniewierzająca się ideologii, by ratować ukochanego. Mała Renate uciekająca przed Armią Czerwoną. Mura, Cyganka, patrząca na poniżenie najbliższych… One i wielu innych – jak pszczoły – alarmują. Ostrzegają. Dają przykład.

Każde z tych opowiadań jest inne, ale każde łączą ludzie, którym przyszło żyć w czasach niebezpiecznych, czasach gdzie nie tylko kule niosły zagrożenie, ale i sąsiad czy najbliższy przyjaciel oraz II woja przedstawiona w ówczesnym czasie, przewijająca się we wspomnieniach, czy będąca tematem reportażu. W części z nich historie oparte o prawdziwe wydarzenia i postacie, część fikcyjna, ale niepodobna by odróżnić ją od tej rzeczywistej. Krótkie formy zawierające ogrom bólu, strachu, niepewności, choć również nadziei, bo ta wojna kiedyś musi minąć, a także dawki humoru. Żaden z autorów nie ocenia swoich bohaterów, a stawiając ich w konkretnych sytuacjach, zmusza czytelnika do spojrzenia z każdej perspektywy, bez podziału dobrzy-źli, tacy byli po każdej stronie barykady.

Nie wskażę tego najlepszego, choć przy większości z nich rośnie w gardle gula i trzeba na chwilę odłożyć, przeczekać. Niezwykłe historie zwykłych ludzi, pisane z niezwykłym wyczuciem. To po prostu trzeba przeczytać.

Za egazmplarz dziękuję Wydawnictwu Książnica.