"Przeminą smutne dni" Edyta Świętek

Wydawnictwo Replika
Cykl: Nowe czasy (tom II)
Stron: 384
Data wydania:12.02.2019 r.

Nowa Huta lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia zaczyna podupadać gospodarczo. Przed Wiolettą rysuje się perspektywa samotnego macierzyństwa. Zespół muzyczny założony przez Adriana kończy działalność. Marek nie potrafi sobie poradzić z piętrzącymi się trudnościami po tym, jak jego ukochana padła ofiarą brutalnej napaści.

„Przeminą smutne dni” to kontynuacja „Nie czas na łzy”, które bardzo przypadły mi do gustu, nie tylko bohaterami, ale przede wszystkim specyficznym klimatem lat 90. Autorka bardzo wiernie to oddaje, zwłaszcza widać to w rozmowach, jakie słychać gdzieś mimochodem, na boku przez przypadkowe osoby i właśnie one go budują.

Bohaterowie wraz z upływającym czasem zmieniają się, dojrzewają, w ich życiu zachodzi szereg zmian, nie tylko tych na lepsze. Autorka nie oszczędza żadnej z rodzin i na obie Szymczaków i Pawłowskich spadają tragedie, osobiste dramaty. Widzimy jak jedna z nich, próbuje przezwyciężyć ból spowodowany traumatycznymi przeżyciami, jak wzajemnie starają się wspierać i jak bardzo te straszne sytuacje ich do siebie zbliżają. Druga nie szczędzi sobie uszczypliwość, wrogich i raniących komentarzy. 

„Przeminą smutne dni” jest powieścią przepełnioną goryczą, smutkiem, skłania do przemyśleń, ale autorka nie zostawia nas z „dziurą” w sercu, wylewa do niego odrobinę nadziei. Jak potoczą się dalsze losy bohaterów sagi „Nowe czasy"? Czekam z niecierpliwością! A Wy, jeżeli jeszcze nie znacie tej serii, to serdecznie polecam!

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Replika.