"Gwiaździsta noc" "Strata" Iwona Wilmowska

Wydawnictwo Axis Mundi
Cykl: Prywatne śledztwo Agaty Brok

Recenzja dwóch ostatnich tomów z serii Prywatne śledztwa Agaty Brok :) Zapraszam na „Gwiaździstą noc” oraz „Stratę” Iwony Wilmowskiej :)

„Gwiaździsta noc”

Stron: 256

Data wydania: 01.08.2018 r.

Agata Brok znów staje w obliczu zagadki, tym razem dotyczącej rodziny jej chłopaka, Kermita. Lidka, która miała właśnie zacząć pracę w tej samej firmie co Agata, ginie pod kołami samochodu. Szybko okazuje się, że nie był to zwykły wypadek: kierowca, zanim w nią wjechał, przyhamował, zupełnie, jakby chciał się upewnić, że przejedzie właściwą osobę…

„Strata”

Stron: 256
Data wydania: 24.10.2018 r.

W tomie trzecim w życiu dobrze już znanej nam pary, Agaty i Kermita, pojawia się wiele nowego – młodzi przeprowadzają się na przedmieścia Warszawy. Pewnego poranka Agata natrafia na zbiegowisko: to lokalny pijaczek zamarzł w śniegu. Agata zaczyna przyglądać się tej sprawie i okazuje się, że nie był to zwykły wypadek. Jednak czy Agata powinna prowadzić śledztwo na własną rękę, skoro w jej życiu szykują się kluczowe zmiany?

Książka „Nikt nie słucha starych ludzi”, która otwierała cykl Prywatne śledztwa Agaty Brok, podobała mi się, jednak „Gwiaździsta noc” i „Strata” biją ją na głowę! Dlaczego? Ze względu na zagadkę kryminalną! W obu powieściach, aby znaleźć właściwe rozwiązanie, musimy się cofnąć do przeszłości, co ja uwielbiam. Zarówno w „Gwiaździstej nocy”, jak i „Stracie” akcja prowadzona jest dwutorowo i rozdziały z teraźniejszości przeplatane są tymi z lat wcześniejszych. Dla morderstwa nigdy nie ma usprawiedliwienia, jednak odniesienia do przeszłości pozwalają nam zagłębić się w motyw, poznać wszytko to, co doprowadziło do ostateczności, do odebrania życia drugiemu człowiekowi. Co pchnęło do zbrodni bohaterów książek Iwony Wilmowskiej? Sprawdźcie sami :)

Obie powieści to nadal w dużej mierze obyczajówki, autorka pokazuje codzienne życie dwójki głównych bohaterów Agaty i Kermita, których prowadzone na własną rękę sprawy, bardzo do siebie zbliżają. Za sprawą jednego wydarzenia, ich związek obiera dość niespodziewany kierunek. Tak, autorka zaskoczyła mnie tempem, w jakim ich życie się zmienia, ale wiecie co? Wypadło to bardzo naturalnie i w ostateczności dochodzę do wniosku, że świetnie się złożyło, bo chyba bym nie zniosła 100 czy 200 stron chodzenia na randki i trzymania się za ręce w parku :)

Iwona Wilmowska cały cykl utrzymała w żartobliwym i lekkim tonie, za co zdecydowanie należy się duży plus. Śledztwa, które prowadzi Agata, nie są przekombinowane, a akcja płynie w takim tempie, w jakim powinna dla danego wątku. Mnie te książki kupiły, są bardzo dobrą odskocznią od krwawych kryminałów, czy budzących grozę thrillerów, ale nie są typowymi powieściami obyczajowymi. Cały cykl jest takim miszmaszem — dopracowanym i interesującym. Polecam :)

Za cały, trzytomowy cykl dziękuję autorce Iwonie Wilmowskiej oraz Wydawnictwu Axis Mundi.