"Mężczyźni bez kobiet" Haruki Murakami

Wydawnictwo Muza

Książki Haruki Murakamiego są bardzo specyficzne. Opisane historie nigdy nie są oczywiste, zawsze mają drugie albo i kolejne dno. Autor z wyczuciem używa surrealizmu, fantazji i humoru, a wszystko to razem tworzy obraz, nad którym musimy się dobrze zastanowić, aby wyciągnąć wnioski z lektury.

„Mężczyźni bez kobiet” to zbiór siedmiu opowiadań o mężczyznach i o kobietach, o tym jak ważna jest płeć piękna w męskim świecie. Każdy z bohaterów jest inny: różnią się wiekiem, statusem społecznym, wykształceniem. Łączy ich jednak jedno – brak kobiety. Stracili żony, przyjaciółki, kochanki, w różnych okolicznościach. Jedne odeszły, inne zmarły, jeszcze kolejne w rzeczywistości nigdy nie istniały i żyły wyłącznie w ich wyobraźni.

Osobiście najbardziej poruszyły mnie dwa spośród tych opowiadań - „Niezależny organ” oraz tytułowe „Mężczyźni bez kobiet”. Dlaczego akurat one? Być może przez to, że pokazują jak ważna może być dla mężczyzny jego kobieta. Chirurg z „Niezależnego organu” był niezwykle niezależnym samcem, potrafił gotować, lubił sprzątać, praca przynosiła mu satysfakcję, a z kobietami nie nawiązywał głębszych relacji. Aż pojawiła się ona. Mężatka, która nie chciała dla zakochanego chirurga rozbijać rodziny. Lekarz wpadł w depresję, anoreksję i doprowadził się do śmierci. W literaturze czy filmie przeważnie to kobieta jest ukazana jako ta wrażliwa i rozpaczająca, kiedy ukochany odchodzi, co czyni tekst Murakamiego nieszablonowym i świeżym. Opowiadanie „Mężczyźni bez kobiet” pokazuje z kolei, jak prawdziwe jest powiedzenie „stara miłość nie rdzewieje”. Bohatera w środku nocy budzi telefon, dzwoni mąż jego byłej dziewczyny z informacją, że popełniła ona samobójstwo. Mimo że od rozstania minęło już wiele lat, a on ułożył sobie życie, cierpi i przeżywa jej śmierć tak, jakby cały czas byli w związku.

 

„Bardzo łatwo jest zostać mężczyzną bez kobiety. Wystarczy głęboko pokochać jakąś kobietę, a potem wystarczy żeby ona gdzieś zniknęła (...). W każdym razie w ten sposób zaczynasz należeć do mężczyzn bez kobiet. Dzieje się to w jednej chwili. A kiedy raz zostaniesz mężczyzną bez kobiety, twoje ciało głęboko przesiąknie kolorem tej samotności”.

Haruki Murakami jak nikt inny potrafi opowiadać o ludziach, życiu, o związkach, a w każdym jego opowiadaniu możemy odnaleźć część siebie. Polecam choć zaznaczam, że to naprawdę bardzo niecodzienny autor, a interpretacja i Wasze odczucia mogą się zupełnie różnić od moich. I właśnie w tym tkwi moc jego pióra :)

Polecicie jakąś książkę, która nie należy do najłatwiejszych ale zostawia po sobie ślad?