"Dwadzieścia minut do szczęścia" Katarzyna Mak

Wydawnictwo Novae Res

 

Ile czasu potrzebujemy, żeby się zakochać? Lata, dni, godziny, a może wystarczy jedno spojrzenie, kilka sekund i już wiemy, że to ta osoba jest nam przeznaczona?

Michalina jest przekonana, że pecha odziedziczyła po rodzicach, których nigdy nie poznała. Jej nieporadność na szczęście nie przekłada się na studia, do ukończenia których potrzebne są tylko praktyki w gospodarstwie rolnym. Tak trafia na ekologiczną farmę Mikołaja.

„Dwadzieścia minut do szczęścia” to bardzo pozytywna historia. O czym opowiada? O poszukiwaniu szczęścia, do którego droga często wiedzie przez rozczarowania i niedomówienia. O poszukiwaniu własnej tożsamość, gdyż przeszłość ma bardzo duży wpływ na kształtowanie naszej przyszłości. O miłości, na którą wcale nie trzeba sobie zasłużyć, bo ona po prostu jest, wystarczy mieć otwarte serce i głowę.

Misia niekiedy wzbudzała we mnie chęć mordu, szczególnie swoim irracjonalnym zachowaniem w stosunku do Mikołaja. Może wynikało ono z braku wzorca modelu rodziny, gdyż Misię po śmierci rodziców wychowywana babcia, a staruszka całe życie unikała rozmowy o przeszłości. Ta historia pokazuje, że od przeszłości nie da się uciec i prędzej czy później nas ona dopadnie. Bohaterce również przyjdzie się z nią zmierzyć i choć to zderzenie będzie bardzo bolesne, przyniesie wyczekiwaną ulgę. Jednak czy na ratowanie miłości nie będzie już za późno?

„Dwadzieścia minut do szczęścia” to powieść z nutką romansu, nie brakuje w niej więc gorących scen. Moja wyobraźnia galopowała w bardzo niebezpieczne rejony, kiedy czytałam o jadącym na oklep Mikołaju. Zawsze miałam słabość do kowbojów, a Mikołaj nie dość, że jest bardzo przystojny, to jeszcze świetnie jeździ konno, czegóż chcieć więcej? Autorka, Katarzyna Mak, na co dzień mieszka na farmie, więc życie w gospodarstwie, a także opieka nad zwierzętami, nie są jej obce, co jest widoczne w powieści. Spokojna okolica, piękne widoki - myślę że pani Katarzyna ma to na codzień i dlatego tak naturalnie wyszły jej te opisy.

Książka jest krótka, lecz już wiadomo, że będzie miała kontynuację. Jej tytuł udało mi się odgadnąć na fanpejdżu autorki, jednak Wam go nie zdradzę. Poszukujecie relaksującej książki na pierwsze wiosenne popołudnia? Sięgnijcie po „Dwadzieścia minut do szczęścia”.