"Deadline na szczęście" Anna Tabak

Wydawnictwo Zysk i S-ka

„Deadline na szczęście” to mój pierwszy BookTour, w którym uczestniczyłam dzięki Darii z bloga Kraina Książką Zwana i bardzo jej za to dziękuję

Ewa – młoda, ambitna mężatka, choć może bardziej ambitny team leader, ponieważ kobieta uosabia wszystkie te cechy jakie kojarzą się nam kiedy myślimy o pracy w dużej korporacji. Mężatką jest dopiero na samym końcu :) Jeden telefon, oczywiście w trakcie bardzo ważnego spotkania, przewraca poukładane życie Ewy do góry nogami. Nagle w jej pięknie i elegancko urządzonym mieszkaniu pojawiają się trzy dodatkowe osobniki, w tym tylko jeden chodzi na dwóch nogach i ma kitkę. Magda, dawna przyjaciółka Ewy ulega wypadkowi i prosi by ta zajęła się jej córeczką Julią, labradorem Browarem oraz cholernym gryzoniem Hubertem. Mimo, że wszystko wygląda na totalą katastrofę Ewa nie spodziewa się jak wiele w jej życiu dobrego ten huragan może przynieść.

Poubiłam Ewę, choć bliżej mi chrakterem do Magdy. Nigdy nie pracowałam w korporacji i takiej pracy zupełnie sobie nie wyobrażam, ponieważ nie potrafię żyć obowiązkami zawodowymi 24h na dobę. I do tego zawsze czując czyjś oddech na karku, bo gdzie jak gdzie ale w korporacyjnym wyścigu szczurów zawsze znajdzie się ktoś, kto chce zająć twoje miejsce. Magda jest kobietą otwartą, a szczerym uśmiechem potrafi zjednać sobie przychylność obcych ludzi. Podobnie jak ona nie potrafię funkcjonować bez przyjaciół, bez ciągłego kontaktu z ludźmi i oczywiście nie wyobrażam sobie życia bez moich córek :) Ewa żyjąc przez kilka tygodni życiem swojej przyjacółki odkrywa, że świat bez deadlinu też może być piękny, że telefon można odłożyć, a to co piękne ucieka i nie da się powtórzyć. Autorka bardzo wnikliwie pokazała przemianę wewnętrzną bohaterki, widzimy że sztywna skorupa korpoludka zaczyna pękać i Ewa dostrzega jak bardzo puste jest jej mieszkanie, że z mężem od lat żyje bardziej jak ze współlokatorem.

Pani Anna Tabak przyprawila mnie i o uśmiech i o wzruszenie :) Swoim opisem wiejskiego domku pani Janiny, do której wspólnie jadą Ewa, Magda i Julka przypomniała mi mój wakacyjny pokój u dziadków, wypady nad rzekę, wieczorne ogniska. I właśnie tu zakręciła mi się łezka, bo to cudowne wspomnienia, które na pewno będę pielęgnowała, a samą bohaterkę zmieniają nie do poznania :)

Polecam, bo to naprawdę bardzo pozytywna książka, a zarazem zmuszająca do refleksji nad własnym życiem.

Bardzo dziękuję Darii i autorce za możliwość przeczytania „Deadline na szczęście”.